پایش تغییرات بدنۀ سد طالقان به روش تداخل‌سنجی راداری

با توجه به اینکه پایش و ارزیابی تغییرات بدنۀ سدهای خاکی با استفاده از روش­های نقشه­برداری زمینی وقت­گیر و پرهزینه است، لذا با بررسی­های به­عمل آمده در مشکلات مشابه در سطح دنیا روش تداخل سنجی راداری به­عنوان یک روش نوین جهت بررسی جابجایی بدنۀ سد معرفی شده است. بدین منظور در این تحقیق با هدف بررسی تغییرات بدنۀ سد طالقان از 68 تصویر Sentinel1-Aدر بازۀ زمانی 2018- 2014 از نرم­افزارGMTSAR استفاده شد. همچنین تکنیک تداخل سنجی راداری به کمک روش طول باز کوتاه[1] برای به­دست آوردن سری زمانی به­کار گرفته شد. نتایج سری زمانی نشان داد که حداکثر میزان نشست سد mm/y۳ در راستای دید سنجنده می­باشد. به منظور توجیه تغییرات بدنۀ سد طالقان تحقیقاتی بر روی ریپ رپ[2] بدنۀ سد انجام شد. این نتایج متأثر از فرسایش و هوازدگی می­باشد که به دلیل ضریب نفوذ نامطلوب و مقاومت نامناسب در سنگ­هایی که دارای ساختار آذرین بیرونی و ریولیتیکی می­باشد، منجر شد تا این مصالح تحت اثرات جوی و دمای منطقه دچار وارفتگی و ریزش شوند که نتایج آن به­صورت جابجایی در سطح پایین دست بروز نموده است. بررسی­های به­عمل آمده بیانگر توانایی روش تداخل­سنجی راداری در پایش سدهای خاکی و سازه­های با اهمیت می­باشد که اطلاعات آن نقش به­سزایی در تحلیل رفتار سدها و تکمیل اندازه­گیری­های ابزار دقیق خواهد داشت. [1] Small baseline subset [2] Riprap